Ερνστ, Ρίτσαρντ

(Richard Ernst, Βίντερτουρ 1933 –). Ελβετός χημικός. Σπούδασε στο ελβετικό ομοσπονδιακό ινστιτούτο τεχνολογίας της Ζυρίχης (ETH-Z), από το οποίο αποφοίτησε το 1957 και το 1962 έλαβε τον διδακτορικό του τίτλο στις τεχνικές επιστήμες από το ίδιο πανεπιστήμιο. Η διδακτορική διατριβή του αφορούσε την κατασκευή προενισχυτών ραδιοσυχνοτήτων μεγάλης ευαισθησίας, αλλά από θεωρητικής πλευράς ασχολήθηκε με τον στοχαστικό συντονισμό. Στόχος ήταν η χρήση τυχαίου θορύβου για την πρόκληση πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (ΠΜΣ), σύμφωνα με διάσημες αντιλήψεις του Νόρμπερτ Βίνερ για στοχαστικές δοκιμές σε μη γραμμικά συστήματα. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του αποδέχθηκε μια πρόταση για να εργαστεί σε μια εταιρεία στο Πάλο Άλτο των ΗΠΑ. Τα επιτυχή αποτελέσματα των πειραμάτων όπου συμμετείχε το 1964 –στα οποία προκαλούσαν παλμική διέγερση που οδηγούσε σε ΠΜΣ με μετασχηματισμό Φουριέ– οδήγησαν το 1969 στην κατασκευή του πρώτου εμπορικού φασματοσκόπιου ΠΜΣ με μετασχηματισμό Φουριέ. Το 1968 επέστρεψε στην Ελβετία, όπου συνέχισε το πρωτοποριακό έργο του στη φασματοσκοπία στα εργαστήρια του ETH-Z. Το 1991 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ χημείας για τη συνεισφορά του στην ανάπτυξη της μεθοδολογίας σχετικά με την φασματοσκοπία υψηλής ανάλυσης πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού.